چندی است در گوشه و کنار وب فارسی که به سان بی بی سی و رادیوفردا و ... حالش بدجوری نزار است کمپنی علیه سخنان وزیر خارجه دولت کانادا به راه افتاده است. تو گویی تجاوزی به یک هموطن ایرانی در کانادا رخ داده است! اما این سخنان چه بود؟
اما ظاهرن این سخنان به مذاق طرفداران رژیم خوش نیامده است. با کمال تعجب دیده شده است که غرغر ها و کمپین های موذیانه بیشتر از سمت کسانی هست که خود را سبز (امروز بنفش!) نیز می نامند.
بی تعارف می گویم، باید پذیرفت جنبش سبز ناخالصی زیاد دارد. ناخالصی اش هم نه از سمت مردم بلکه از سمت کسانی هست که نوستالژی بازگشت به دورانی خاص را دارند. همان دوران پر رمز و رازی که خودشان یا پدرشان را سرمایه دار کرد. در حالی که بسیاری از این سرمایه ها حاصل بذل و بخشش های شرکت ها و کارخانه های مصادره شده از زمان شاه به حلقه تکنوکرات های مرتبط با رفسنجانی بدون رقیب جدی بود. روند نامطلوبی که در دوره پس از رفسنجانی نیز با اهدای وام های کلانی به این حلقه تحت عنوان فریبنده "تقویت بخش خصوصی" پیگیری شد. صد البته که که بخش ناچیزی از چنین سرمایه های بادآورده ای در نهایت سر از کانادا در خواهد اورد. امروز ریشه اعتراضات را باید در ویزاهای سرمایه گذاری همین سالهای موسوم به سازندگی و اصلاحات جستجو کنید.
عجبا که طیفی که خود را سبز! و مدعی تقلب انتخاباتی 88 میدانند و هنوز طنین شعارهای رای من کجاستشان در اینترنت طنین انداز است امروز معترض حرفهایی می شوند که خود زمانی مدعی اش بودند! از آن بدتر اما ایجاد کمپنی فریبنده است که درصدد القای برداشتی متقاوت از سخنان وزیر خارجه کانادا می باشد. اعضای این کمپین به طرز موذیانه ای با برجسته کردن "دست راستی" بودن و نفوذ لابی اسراییل، همان حرفهای جمهوری اسلامی را در شکلی دیگر و در مکان دیگر تکرار می کنند اما دردآور اینست که نئوبسیجی های مقیم تورنتو همزمان توان این را نیز دارند که خود را مخالف حکومت نیز جا بزنند!.
لیکن دردشان اما جای دیگریست و آن هم سفارتی است که بسته شده است و حسابهایی هست که بلوکه شده است. بسیاری از اینها همچنان یا مستقیمن از حکومت نفع می برند یا با واسطه هایی در حال مکش دلارهای نفتی به سمت خودشان هستند. عجب زندگی شیرینی! پول مفت ایران و آزادی های کانادا! از این بهتر؟
اما تاسف بار جایی است که این جماعت وقیحانه در کانادا میچرند و در عین حال دولت کانادا را دشمن ایرانیان معرفی می کنند! دیربازی هست که کانادا جمع کثیری از پناهندگان سیاسی و ... و مهاجرین و دانشجویان ایرانی را می پذیرد. به یاد دارم که بخش بسیار بزرگی از اقبال ایرانیان به مهاجرت به کانادا به علت رفتار مناسب مردم این کشور و همچنین دولت فدرال نسبت به مهاجرین ایرانی بوده است. چطور امروز امثال خانم آیدا احدیانی که سردسته حامیان و نئوبسیجی های ولایت مدار مقیم کانادا و حومه را به عهده گرفته است مشکل دولت این کشور با رژیم ایران را به مشکل دولت این کشور با مردم ایران ربط میدهد؟ اینها اگر مشکلی داشتند که این همه مهاجر از ایران نمی پذیرفتند! ظاهرن وقاحت را پایانی نیست...
با توجه به سابقه تقلب حکومتِ ایران، نتایجِ انتخاباتِ ایران معنایی ندارد. هیچ کدام از هشت نامزد که تایید شده‌ی جمهوری اسلامی بودند نشانه‌ای از یک نامزدِ واقعی برای ایرانیان را نداشتند و برنده انتخابات یکی دیگر از مهره‌های خامنه‌ای می‌باشد که برای ایرانیان نمایشِ خطرناکی را اجرا خواهد کرد و با اینکه ما مدت‌ها می‌باشد دیگر امیدی به رژیم ِ ایران نداریم، ولی هیچ وقت از مردم ایران نا‌امید نشده ایمباور کنید ابتدا که جنجال وبلاگنویس مقیم کانادا که به تازگی به یاری بی بی سی و دوستان رژیم دوست اصلاح طلب اسمی در کرده را دیدم تصور کردم اهانتی به هموطنی در کانادا شده است اما بعد از خواندن سخنان جناب بیرد کاملن متجب شدم از چرایی این جنجال. به باور من باید خط به خط این سخنان را طلا گرفت. این سخنانی که متاسفانه اپوزوسیون ایرانی باید بزند و البته میدانم که میزندد اما تریبون به انها نمیدهند.
اما ظاهرن این سخنان به مذاق طرفداران رژیم خوش نیامده است. با کمال تعجب دیده شده است که غرغر ها و کمپین های موذیانه بیشتر از سمت کسانی هست که خود را سبز (امروز بنفش!) نیز می نامند.
بی تعارف می گویم، باید پذیرفت جنبش سبز ناخالصی زیاد دارد. ناخالصی اش هم نه از سمت مردم بلکه از سمت کسانی هست که نوستالژی بازگشت به دورانی خاص را دارند. همان دوران پر رمز و رازی که خودشان یا پدرشان را سرمایه دار کرد. در حالی که بسیاری از این سرمایه ها حاصل بذل و بخشش های شرکت ها و کارخانه های مصادره شده از زمان شاه به حلقه تکنوکرات های مرتبط با رفسنجانی بدون رقیب جدی بود. روند نامطلوبی که در دوره پس از رفسنجانی نیز با اهدای وام های کلانی به این حلقه تحت عنوان فریبنده "تقویت بخش خصوصی" پیگیری شد. صد البته که که بخش ناچیزی از چنین سرمایه های بادآورده ای در نهایت سر از کانادا در خواهد اورد. امروز ریشه اعتراضات را باید در ویزاهای سرمایه گذاری همین سالهای موسوم به سازندگی و اصلاحات جستجو کنید.
عجبا که طیفی که خود را سبز! و مدعی تقلب انتخاباتی 88 میدانند و هنوز طنین شعارهای رای من کجاستشان در اینترنت طنین انداز است امروز معترض حرفهایی می شوند که خود زمانی مدعی اش بودند! از آن بدتر اما ایجاد کمپنی فریبنده است که درصدد القای برداشتی متقاوت از سخنان وزیر خارجه کانادا می باشد. اعضای این کمپین به طرز موذیانه ای با برجسته کردن "دست راستی" بودن و نفوذ لابی اسراییل، همان حرفهای جمهوری اسلامی را در شکلی دیگر و در مکان دیگر تکرار می کنند اما دردآور اینست که نئوبسیجی های مقیم تورنتو همزمان توان این را نیز دارند که خود را مخالف حکومت نیز جا بزنند!.
لیکن دردشان اما جای دیگریست و آن هم سفارتی است که بسته شده است و حسابهایی هست که بلوکه شده است. بسیاری از اینها همچنان یا مستقیمن از حکومت نفع می برند یا با واسطه هایی در حال مکش دلارهای نفتی به سمت خودشان هستند. عجب زندگی شیرینی! پول مفت ایران و آزادی های کانادا! از این بهتر؟
اما تاسف بار جایی است که این جماعت وقیحانه در کانادا میچرند و در عین حال دولت کانادا را دشمن ایرانیان معرفی می کنند! دیربازی هست که کانادا جمع کثیری از پناهندگان سیاسی و ... و مهاجرین و دانشجویان ایرانی را می پذیرد. به یاد دارم که بخش بسیار بزرگی از اقبال ایرانیان به مهاجرت به کانادا به علت رفتار مناسب مردم این کشور و همچنین دولت فدرال نسبت به مهاجرین ایرانی بوده است. چطور امروز امثال خانم آیدا احدیانی که سردسته حامیان و نئوبسیجی های ولایت مدار مقیم کانادا و حومه را به عهده گرفته است مشکل دولت این کشور با رژیم ایران را به مشکل دولت این کشور با مردم ایران ربط میدهد؟ اینها اگر مشکلی داشتند که این همه مهاجر از ایران نمی پذیرفتند! ظاهرن وقاحت را پایانی نیست...
