بر طبق تحقیقات اخیر محققان دانشگاه تورونتو ، تفاوت هایی در مغز باورکنندگان و ناباوران خدا وجود دارد . در این تحقیق بیان شده که بخشی از مغز موسوم به ACC که در مقابل اشتباهات رفتاری واکنش می دهد و همچنین ، با فرستادن سیگنالهایی وظیفه اصلاح رفتار را در زمانی که کنترل و مراقبت بیشتری مورد نیاز است بر عهده دارد، فعالیت بسیار کمتری در افراد خداباور نسبت به ناباوران دارد .
انچه مشاهده شد این بود که افراد مذهبی یا افرادی که به سادگی وجود خدا را می پذیرند ضمن اینکه اشتباهات کمتری را نیز مرتکب می شوند ، به طور مشخصی واکنش های مغزی کمتری در قبال ارتکاب به اشتباه نیز بروز می دهند . یافته ها همچنین نشان داد که اعتقادات مذهبی اثری آرامش بخش بر روی افرادی دارد که به ان اعتقاد دارند . این افراد در هنگام ارتکاب به اشتباه یا مواجهه با پدیده های ناشناخته اظطراب و نگرانی کمتری بروز می دهند.
صرف نظر از کامل یا ناکامل بودن چنین یافته ای، خوشحالی عمده بیان این نکته است که مرز بین باور و ناباوری چیزی نیست جز انچه ذهن ما خط کشی اش می کند .شاید امروز این هنوز آنطور که باید در کنترل ما نباشد که از بدو تولد در مسیری قرار گیریم که بعدها انتخاب کنیم جز دسته خدا باوران باشیم و قلم در راه اثبات خدا بزنیم ، یا اینکه در دسته مرددین و منکرین باشیم و در نقد اثبات های دسته اول بنویسیم .
مساله این نیست ! مساله اینست که اساسا برای خداباوران هم مهم نیست که خدای حقیقی در کدامین دنیا و با چه کیفیتی وجود دارد .بلکه به طور خودخواهانه ای گویا فقط این مهم است که هرچه هست وظیفه دارد کنترل گر و آرامش بخش ذهن آنان شود . وقتش رسیده یک بار دیگر از خداپرستان پرسیده شود به راستی چه چیز را می پرستید؟ خدای حقیقی یا خدای ساخته ذهنتان…
انچه مشاهده شد این بود که افراد مذهبی یا افرادی که به سادگی وجود خدا را می پذیرند ضمن اینکه اشتباهات کمتری را نیز مرتکب می شوند ، به طور مشخصی واکنش های مغزی کمتری در قبال ارتکاب به اشتباه نیز بروز می دهند . یافته ها همچنین نشان داد که اعتقادات مذهبی اثری آرامش بخش بر روی افرادی دارد که به ان اعتقاد دارند . این افراد در هنگام ارتکاب به اشتباه یا مواجهه با پدیده های ناشناخته اظطراب و نگرانی کمتری بروز می دهند.
صرف نظر از کامل یا ناکامل بودن چنین یافته ای، خوشحالی عمده بیان این نکته است که مرز بین باور و ناباوری چیزی نیست جز انچه ذهن ما خط کشی اش می کند .شاید امروز این هنوز آنطور که باید در کنترل ما نباشد که از بدو تولد در مسیری قرار گیریم که بعدها انتخاب کنیم جز دسته خدا باوران باشیم و قلم در راه اثبات خدا بزنیم ، یا اینکه در دسته مرددین و منکرین باشیم و در نقد اثبات های دسته اول بنویسیم .
مساله این نیست ! مساله اینست که اساسا برای خداباوران هم مهم نیست که خدای حقیقی در کدامین دنیا و با چه کیفیتی وجود دارد .بلکه به طور خودخواهانه ای گویا فقط این مهم است که هرچه هست وظیفه دارد کنترل گر و آرامش بخش ذهن آنان شود . وقتش رسیده یک بار دیگر از خداپرستان پرسیده شود به راستی چه چیز را می پرستید؟ خدای حقیقی یا خدای ساخته ذهنتان…
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر